O’nun Adı: Hamza
Acı haber Karaman’a 24 Haziran 1993 Perşembe günü ulaştı. Gecenin karanlığına sığınan teröristler silâhlarını okul müdürü Hamza ÇETİN ile Öğretmen Erkan AYDIN’a yöneltmişlerdi.
Tunceli İli Meşeyolu Köyü İlkokulu ile okul lojmanlarından birini tamamen ateşe verdiler. Diğer lojmanı da tahrip ettiler. 8 Mart 1963 yılında Karaman’ın Yeşildere Kasabası’nda doğan Hamza Öğretmen, Niğde Eğitim Yüksekokulu Sınıf Öğretmenliği Bölümü’nden mezun olmuştu.
O menfur olay meydana geldiği zaman asker öğretmen olarak vatanî görevini yapıyordu.
Hamza Öğretmen Karaman’ın ilk şehit öğretmeni oldu, adı doğduğu Yeşildere (İbrala) Köyü’nde bir ilköğretim okulu ile yaşatılıyor.
***
Okuluna Ulaşamadı
Takvim yaprakları, 5 Kasım 1994 Cumartesi gününü gösteriyordu.
Yol kesen gözü dönmüşler, alışverişten dönen öğretmenlerin kimliklerini kontrol ettikten sonra otomobilden indirdiler. Ali Öğretmen ile okul müdürü M. Zeki ÖZTÜRK (37), öğretmen arkadaşları Mahmut ÇATALKAYA (30) ve Erol ERCAN’ı (24) acımasızca yaylım ateşine tuttular.
Ali Öğretmen, Mardin İli Savur İlçesi Başkavak İlkokulu’na öğretmen olarak yeni atanmıştı. Görev yaptığı esnada hainlerin tehditlerine boyun eğmemişti. 1 Ağustos 1969 tarihinde Karaman İli Sarıveliler İlçesi Adiller Köyü’nde doğan Ali YILDIZ, Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Yüksekokulu Sınıf Öğretmenliği bölümünü bitirmişti. Şehit olduğunda üç aylık evliydi. Eşini de yanında götürmüştü.
Ali Öğretmen’in ismi doğduğu köy şu an mahalle olan Adiller’de bir ilköğretim okuluna verildi.
***
Yolu Karaman’a Düşmüştü
Kahramanmaraşlı olup, yolu Karaman’a düşen şehit öğretmenlerden birisiydi Nurettin ASLAN.
1 Ocak 1968 tarihinde Kahramanmaraş İli Andırın İlçesi’nde doğan ASLAN, Diyarbakır Eğitim Yüksekokulu, Sınıf Öğretmenliği Bölümü’nden mezun olmuştu. Nurettin Öğretmen, Merkez Bayır Köyü’nde görev yaptıktan sonra, Kahramanmaraş İli Ekinözü İlçesi, Altınyaprak Sarıgül İlkokulu öğretmenliğine atanmıştı. Bu görevde iken, 22 Nisan 1996 tarihinde aynı lojmanı paylaştığı öğretmen arkadaşları Aydın Yılmaz ve Ömer Serin ile birlikte müdür odasında şehit edildiler.
Cansız bedenleri 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı kutlamak için okula giden öğrenciler tarafından bulundu.
Nurettin Öğretmen’in adı, doğduğu ilçe olan Andırın’da bir ilköğretim okuluna verildi.
***
Öğrencilerinden Kopamamıştı
Cansız bedeni meydana gelen depremde aynı kaderi paylaştığı öğretmen arkadaşları ile birlikte öğretmenevi lokalinin enkazından çıkarıldı. Sarıveliler İlçesi Göktepe Beldesi Esentepe (Lamost) Mahallesi nüfusuna kayıtlı olan İrfan ATASEVEN, Van-Erciş Çelebibağı Beldesi, Sıtkı KÜRÜM İlköğretim Okulu’nda öğretmenlik yapıyordu.
O tayini memleketine çıkmasına rağmen öğrencilerinden bir türlü kopamamıştı. İrfan Öğretmen’in ismi Karaman’da önce Fen Lisesi’ne sonra ise Anadolu Öğretmen Lisesi’ne verildi.
***
Ailesiyle Aynı Kaderi Paylaştı
Babası Vahit KOCAKAYA ve annesi Samiye ile 2 yaşındaki oğlu Alparslan ile birlikte naaşları Sevgi Apartmanı’nın enkazından 26 Ekim 2011 tarihinde çıkarıldı.
Nurcan Öğretmen, 10 Ekim 1978 tarihinde gurbetçi bir ailenin kızı olarak Almanya’da doğdu.
Ailesinin Karaman’a kesin dönüşünden sonra eğitimini İstiklâl İlkokulu, Anafartalar Ortaokulu ve Karaman Lisesi’nde tamamladı. 1998 yılında girdiği Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ni 2003 yılında bitirerek tarih öğretmeni oldu.
2011 yılı haziran ayı öğretmen atamalarında Van ili Erciş ilçesi Karakoyunlu Lisesi’ne tarih öğretmeni olarak atandı ve 1 Ekim 2011 tarihinde göreve başladı. Nurcan Öğretmen, oğlu ile birlikte gözyaşları ile Konya’da toprağa verildi.
Karaman vefâ örneği göstererek adını Doğukışla’da bulunan anaokuluna verdi.
***
Vefanın Adı: Muhammet
Daha 22 yaşındaydı. Hayali öğretmen olmaktı Muhammet YALÇIN’ın.
Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu’na kaydını yaptırmış ve okuluna devam ediyordu. Muhammet, o kara gece babası gibi ayaktaydı. Emekli memur olan babası Esenboğa Havaalanı’ndan evine avdet ettiğinde saat dördü gösteriyordu. Cumhurbaşkanlığı Külliyesi yakınına uçakla yapılan bombalı saldırıyı canlı yayından takip ediyordu. Bir kulağı da göz ağrısındaydı.
Saat altı sularında gözyaşlarına hâkim olamayarak, “Bir anda telefonun sesi kesildi. Oğlumla olan irtibatım koptu.” diye anlatacaktı o anı. Son sözleri “babam” olmuştu, telefonda silâh ve ayak sesleri yankılanıyordu.
“Muhammet, Muhammet…”
Muhammet dört arkadaşı ile yürümüştü, hem de öldüğünü bilmeden. Karaman onu bağrına basarken, onun vefâsını unutmadı. Şu an adı, kız Anadolu imam hatip lisesinde yaşatılıyor.
***
Yaşatmak için yaşayanları rahmetle ve hayırla yâd ediyoruz.
(NOT: 24 Kasım Öğretmenler günü vesilesiyle birinci sınıf öğretmenim Adalet KAYMAKÇIOĞLU GÜLSUNA’yı (1954-1998), rahmet ve duâyla yâd ediyorum. Ayrıca, Mehmet Esat ERDİL başta olmak üzere hayatta olan öğretmenlerimin ellerinden öpüyorum.)
Uğur ERKÂN.
